نور پردازی نقش مهمی در تولید محتوای تصویری شما دارد: نور پردازی صحیح صحنه را روشن می کند و با ایجاد کنتراست های به جا، به شما کمک می کند تا حس و حال سکانس های انیمیشن تان را گویا تر و قابل لمس تر کنید و بیشترین و بهترین تاثیر را بر روی مخاطب تان بگذارید.
دانستن این ۹ روش نور پردازی که در زیرآمده است مطمئنا به شما کمک خواهد کرد تا با استفاده ی مناسب از نور و سایه برای خلق فریم هایی چشمگیر و سینمایی خلق کنید:
نورپردازی طبیعی یا Natural Lighting:
به نور منتشر شده از منابع طبیعی نورپردازی طبیعی گفته می شود.برای ایجاد جلوهای طبیعی نور بهتر است که زمان مناسب گرفتن عکس را در نظر بگیرید و نور طبیعی را بر این اساس ایجاد کنید.
از کارت های انعکاس یا پرچم ها (کار پرچم ها کنترل کردن و مدیریت نور است ،به طوری که پرچم مانع پخش نور به محدوده های ناخواسته می شود) می توان برای تغییر نور طبیعی استفاده کرد.
نور اصلی صحنه یا Key Lighting:
نور اصلی صحنه شدیدترین و مستقیم ترین منبع نور است که به طور کلی برای تمرکز روی موضوع ،مورد استفاده قرار می گیرد. در یک تنظیم سه نقطه ای نور، نور اصلی صحنه بخش عمده ی نور کار را تشکیل می دهد. شما ممکن است با قرار دادن نور اصلی صحنه در پشت سوژه حالت چشمگیری خلق کنید. نور اصلی صحنه را در نزدیکی دوربین یا نور قرار ندهید وگرنه اثیر خودش را از دست می دهد و تخت و بی استفاده می شود.
نور پردازی با کنتراست بالا یا High Key Lighting:
این نورپردازی نسبت روشنایی صحنه را کاهش می دهد. در روزهای نخست از این روش برای مقابله با کنتراست بالا استفاده می شد، اما امروزه فیلم سازان از آن برای تنظیم حس وحال یک صحنه استفاده می کنند. نور پردازی با کنتراست بالا باعث حداقل استفاده از رنگ سیاه و رنگهای میانی می شود. در این روش از رنگهای سفید که از نورهای روشن ساطع می شوند بیشتر استفاده می شود.
نور پردازی با کنتراست کم یا Low Key Lighting:
این نور پردازی از یک منبع سخت گسترش پیدا می کند تا در صحنه سایه به وجود آورد برای نور پردازی به این روش بایستی کنتراستی ایجاد کنید تا جلوه هایی مانند سایه و رنگ های تیره بیآفریند. از این تکنیک درساخت فیلم های ترسناک و غمگین بسیار استفاده می شود.
نور پردازی پراکنده یا Fill Lighting:
آیا می خواهید سایه هایی که توسط ” نور اصلی صحنه “ ایجاد شده اند را حذف کنید؟ لازم است دقیقا برعکس عمل کنید و آنها را در معرض ” نور اصلی صحنه” قرار دهید. نورپردازی به تنهایی ویژگی های خاص خود را ایجاد نمی کند و باید با به کاربردن تمهیدات لازم بهترین استفاده ی ممکن را از نور و سایه ببرید .
نورپردازی از پشت یا Back Lighting:
نور در پشت شخص یا شی قرار داده می شود تا هویتی مستقل ازپیش زمینه به بازیگر داده شود. استفاده ی بیشتر از نور پس زمینه به ایجاد شکل و دادن عمق بیشتر کمک می کند. به لطف نور پردازی از پشت قاب به صورت سه بعدی در می آید.
نور پردازی کاربردی یا Practical Light:
اشیایی هم چون لامپ ها ،مشعل و دستگاه های تلویزیون به عنوان نورکاربردی کار می کنند. شما می توانید این لوازم جانبی را به منظور تاثیر بیشتر محیط به مجموعه نورهایتان اضافه کنید. در واقع می توانید همزمان چندین نور کاربردی برای روشن کردن شی به آن بتابانید اما حتما دقت داشته باشید که دمای رنگ ها با هم مطابقت داشته باشند.
نورپردازی سخت یا Hard Lighting:
نور پردازی سخت به معنای ایجاد سایه ،خطوط خشن سیلوت و برجستگی هاست. در نورپردازی سخت از یک منبع نور استفاده می شود . فیلم برداران ماهر از نور پردازی سخت برای جلب توجه در هر نقطه ای از قاب استفاده می کنند. از دفیوز ها می توان برای متوقف کردن نورپردازی سخت یا روشن تر کردن فضایی خاص استفاده کرد.
نورپردازی ملایم یا Soft Lighting:
همان طور که از نام آن پیداست، در این نوع نور پردازی نوری از اطراف اشیا به منظور روشن تر کردن شخص یا شی مورد نظر به آن تابیده می شود. این نورها به صورت موازی وارد قاب می شوند و نور ضعیفی را ایجاد می کنند این نورپردازی به طور ویژه درساخت نمایش و ایجاد حس وحال به کار می رود. کنتراست شدید و کنتراست ضعیف هر دو به روشن تر کردن خطوط دور موضوع نیازمندند.
ساعت طلایی یا Golden Hour:
در عکاسی به دوره ی زمانی اندکی قبل از طلوع و بعد از غروب خورشید” ساعت طلایی” گفته می شود.در این مدت نور خورشید قرمز تر و ملایم تر از زمانی است که در بالای آسمان قرار دارد. طول مدت این زمان چیزی حدود ۲۰ تا ۳۰ دقیقه است. در ساعت طلایی هم مثل “نور پردازی از پشت” کنتراست خطی شدیدی ایجاد می شود.
سخن پایانی:
وقتی بشناسیم نورپردازی چه معنایی به محتوای تصویری ما اضافه می کند می توانیم تصاویری منحصربه فرد و گویاتر خلق کنیم.
این بلاگ به سفارش سایت میترا آرمان تهیه شده و استفاده از آن با ذکر منبع بلامانع است.