اگر به دنبال پاسخ به این سوال هستید : آیا شغل می تواند ما را خوشحال کند؟ باید هدف واقعی خودتان را بیابید.هدف از زندگی حرفه ای داشتن شغلی است که کاملا با شخصیت واقعی ما همخوانی داشته باشد و فقط برای پول درآوردن نباشد. کاری که هر چند ممکن است گاهی سخت و پر از ناکامی باشد، به ویژگی ها و کنش های روح ما پاسخ دهد و شغلی باشد که اعتبار مناسبی داشته باشد.
شغل ِآهسته
مثلاً ممکن است شغلی از ما بخواهد مدت زیادی با مسئله های سخت مشغول باشیم.چنین چیزی شاید برای عده ای از افراد ناخوشایند به نظر برسد، اما ممکن است ما از حس طولانی و کند ذره ذره انجام دادن کاری بزرگ لذت ببریم و قبل از این که به راه حل خوبی برسیم، گزینه های زیادی را امتحان کنیم.
شغل ِآشفته
شاید شغل معتبر نیاز به این داشته باشد که در محیطی آشفته و در هم، تصمیمات سرنوشت ساز و اضطراری در رابطه با مسائل مالی بگیریم. چنین چیزی ممکن است در بعضی از افراد موجب وحشت شود، اما برخی دیگر شرایط آرام تر را جهنمی می دانند.
زیردست یا حامی
یا اینکه، برای داشتن احساس اعتبار، به دو نقش مختلف زیردست و حامی در میان افراد نیاز داریم تا:
- هم بتوانیم کسی را تحسین کنیم.
- هم به فرد دیگری که کار دستوردادن را بر عهده دارد، وفادار باشیم.
لذتی که احتمالاً ریشه در احساس رضایتی دارد که در زمان کودکی به دلیل وجود خواهر یا برادری بزرگ تر و سلطه جو اما تحسین برانگیز داشته ایم.
شغل ِمعتبر
چیزی که شغلی را معتبر می سازد وظیفه و تکلیف خاص نیست؛ فرقی ندارد کوزه بسازید یا نجاری کنید- کارهایی که خیلی کم در زمره ی مشاغل معتبر قرار می گیرند- آن چه شغلی را اعتبار می بخشد تناسب عمیق بین ماهیت نقش ما و تمایلات و سرچشمه ی لذت های ماست.
غبطه خواهیم خورد یا نه؟!
یکی از مزایای داشتن شغلی معتبر این است که به طرز چشمگیری از غبطه خوردن و حسادت رها خواهیم شد. همیشه افرادی هستند که دستمزد بهتر، موقعیت عمومی بالاتر یا مزایای جذاب تری دارند؛ اما متوجه می شویم حسرتِ داشتن چنین نقشی معنا ندارد، چون با آن چه ما ویژگی خاص شخصیت خودمان می دانیم تناسب نخواهد داشت.
ارتباط با شغل، دشمن زندگی نیست!
یکی دیگر از مزایای پیدا کردن کاری که حس اعتبار به ما بدهد، این است که چنین چیزی رابطه ی ما با ایدئال های جدید رسیدن به تعادل میان کار و زندگی را تغییر می دهد. در این مفهوم امروزی ، کمی بدبینی در مورد کار وجود دارد. زیرا مستلزم محافظت از زندگی، یعنی این ذره گران بها، در برابر فشارهای کاری، یعنی این اجبار طاقت فرساست.
اما ارتباط عمیق شغل ما با شخصیت واقعی مان دشمن زندگی نیست؛ این جا جایی است که به طور طبیعی دل مان می خواهد به آن جا برویم و به عمیق ترین شکل ممکن احساس خشنودی کنیم.
منبع:این مطلب را از کتاب «معنای زندگی» که زیر نظر «آلن دوباتن» تهیه شده و «هما قناد» ترجمه کرده است، برداشتیم.
این بلاگ به سفارش سایت میترا آرمان تهیه شده و استفاده از آن با ذکر منبع بلامانع است.
